The Game of Life and Love Part 3

CHAPTER 3: ANG PAGSISIMULA


Makalipas ang 2 linggo ay dumating din ang pinaka iintay ng College of Fine Arts, ang exhibit na ilang buwan ding pinag puyatan nila TJ. Maaga pa lang ay nasa school na si TJ at Ian. Isa isa nilang binatayan ang pagsasa ayos ng mga muebles at iba pang gamit para sa exhibit. Ganun na din ang mga paintings mula sa ibang estudyante ng College of Fine Arts.

Avant Garde ang tema ng exhibit. Mula sa kasuotan ng mga member ng organization at mga officers hanggang sa ayos ng exhibit hall ng school. Lahat ng pumasyal sa exhibit ay walang ibang sinasabi kundi isa ito sa mga napaka gandang event sa history ng kanilang University. Maging ang dean at vice president ng student affairs ay manghang mangha sa kinalabasan ng event. Tuwang tuwa naman si TJ at ang buong organization sa successful ng event nila. Natapos ito banding alas 7 ng gabi, matapos masigurong maayos na naibalik ang mga ginamit sa exhibit ay isang meeting mulli ang naganap.

“First of all, I would like to thank you guys for all the effort and talent you put in for this event and for all the support that we received from you, from the planning stage up to the day of the event. We have showed to the entire University that College of Fine Arts is the college to look up to when it comes to event planning. Again, my sincere thanks to all of you.” Si TJ. Nagpalakpakan ang buong organization. Maging sila Ian, Calvin, Jv at Liza ay tuwang tuwa sa kinalabasan ng event.


Lunes, balik sa normal na buhay si TJ. School at bahay muna ang itinerary for 1 whole month. He needs to catch up sa studies nya. Ilang quizzes at lessons ang na missed nya kung di pa sa mga classmate nya ay hindi sya makaka kuha ng ibang notes sa mga past lessons nila. Habang nag lalakad si TJ mula sa library ay nasalubong nya ang isa sa mga instructor nya. “Mr. Cuevas, nice to see you here. And by the way congratulations to the success of your event. I heard it was a blast.” Dire diretsyong turan ng kanyang instructor. “Thank you, sir.” Si TJ. “And.. I need to talk to you regarding on your class standing. Meet at my office after lunch.” Ang instructor ulit. Kinabahan si TJ sa sinabi ng kanyang instiructor. Alam nya na may pagkukulang sya sa subject nito at alam din nya ang tinutukoy ng kanyang instructor tungkol sa lagay ng grades nya sa subject nito. “Yes, sir. I’ll be there.” Maikling sagot ni TJ. Tango lamang ang isinagot ng kanyang instructor at nag paalam na ito sa kanya. Halos di naka kain si TJ sa kaiisip ng tungkol sa sinabi ng kanyang instructor. Alam nyang mali sya dahil halos di n nya napasukan ang klase nito mula ng mag simula ang event nila. Hindi sa ayaw nyang umaattend ngunit dala na rin ang hectic schedule nya ay isa ito sa mga napabayaan nya. “Hindi ako pwedeng bumagsak sa subject nya, nakaka hiya kina Mommy at Daddy.” Usal nya sa sarili. Mula kasi ng tumungtong sya ng college ay hindi nya hinayaang maging mababa ang kanyang grades. Hindi sya pumapayag na 2.0 ang grade nya, ang pinaka mababa nya ay 1.50 mula 1st year hanggang sa tumungtong sya ng 2nd year nya at hinding hindi sya papayag na mawala sa dean’s list dahil lang sa isang minor subject… hindi ang P.E ang magpapa tanggal sa kanya sa dean’s list.




Natapos ang klase ni Benjo ng maaga sa inaasahan nya. Isang quiz lamaang at ibinigay ang hand outs para sa susunod nilang topic next meeting. Tamang tama para kay Benjo dahil sa ito na ang huling klase ny sa araw na yun, mahaba haba ang oras na makakapag relax sya. Dumiretso sya sa gym para doon magpa lipas ng oras. Habang nag lalakad ay nasalubong nya ang Asst. Coach ng kanilang volleyball team. Binati sya nito at sinabing samahan sya sa opisina dahil may mahalaga syang sasabihin kay Benjo. “Benjo, I found 2 players for you to train this coming summer after the summer league.” Ang assistant coach. “Talaga po! Magandang balita yan. 4 din ang mawawala sa atin after graduation this March.” Si Benjo. “Yup, pero dalawa pa lamang ang nakikita namin. Siguro ung 2 eh manggagaling sa scouting naming sa iba’t ibang high school within our area.” Ang assistant coach ulit. “Whatever it takes, sir. Basta para sa team. You’ll have my support.” Si Benjo. Tinapik sya niot sa balikat, tanda na bilib sa determinsyon at kababaang loob ni Benjo ang kanilang assistant coach. Ilang minuto pa ang inilagi ni Benjo sa office at pagakalipas ay nagpaalam na sya para mag handa sa kanilang practice. Pag baba nya ay saktong pag dating ni Mikee sa gym. Sabay silang nag prepare para sa kanilang practice habang nag kukwentuhan tungkol sa iba’t ibang bagay.


Habang naglalakad si TJ papuntang gym ay halos habulin nya ang kanyang hininga sa sobrang kaba. Madaming tumatakbo sa kanyang isipan. Paano kung ibagsak say at di bigyan ng special project or kahit anung chance to make up for his grade? Paano kung dropped na pala sya? Lahat nag ito ay gumugulo sa isipan nya at hindi nya napansin na nasa pintuan na pala sya ng office ng kanyang instructor. Kumatok sya at tuluyang binuksa ang pintuan ng opisina. “Good to see you, TJ. Please come in and have a seat.” Ang kanyang instructor. Halos hindi makahinga si TJ sa kanyang pagkaka upo. Panay ang tawag nya sa lahat ng santo para lamang mawala ang kaba nya at hindi mangyari ang mga iniisip nya. “Well, TJ. I know that you already know why you’re here, talking to me..” panimula ng instructor nya. “Yes, sir.” Naka yukong sagot ni TJ. Masinsinang kinausap si TJ ng kanytang instructor, halos di makapaniwala si TJ na ganun na ang damage ng subject na ito sa credential nya. Halos walang maintindihan si TJ sa mga sinasabi ng kanyang instructor. “Hindi maari ito… wala sa pangarap ko na magka ganito ang college credentials ko. Hindi ang subject na ito ang magpapa bagsak sa akin… gagawa ako ng paraan. Whatever it takes.” Sabi nya sa sarili. Matapos ang ilang minuto ay lumabas si TJ sa office ng kanyang instructor. Di makapaniwala na un lamang nag solusyon sa problema nya sa subject na iyo. Pero gaya nga ng sinabi nya sa sarili. “Whatever it takes”. Napa buntong hininga na lamang siya habang papunta sa susunod nyang klase at sa paglalakad nya ay nasalubong nya si Ian. “Hey, you seems so bothered ah” bati ni Ian. “Yeah, but I don’t want to talk about it right now” sagot ni TJ. Umakbay si Ian kay TJ at sa si malamang dahilan ay parang nawala ang kung anumang bigat ng loob ni TJ sa ginawa ni Ian. Sa lahat ng tao na kakilala nya ay ito lamang ang kayang magpagaan ng loob nya. Kung ibang tao ang gumawa noon ay tiyak na nasinghalan na nya. “Now, tell me… what it is this time?” si Ian. Isang buntong hininga ang pinakawalan ni TJ bago sinabi ang dilemma na pinag dadaanan nya. Matiyagang nakinig si Ian sa lahat ng sinabi ni TJ, at ng matapos nito ay si Ian ialang tanong ang ibinigay ni Ian sa kanya. “So, will you do it? Or should I ask if you can do it.” Si Ian. “I don’t know. I never thought that I will be in this situation. Not even in my wildest dream.” Si TJ. “As if I have a choice. Un lang ang option. Wala ng iba.” Kalmadong saad ni TJ. “You have to figure it out bago dumating ang araw na yun. Because it is you who will decide for that.” Si Ian. “Thanks, Ian. Buti na lang at nasalubong kita. At nasabi ko sa’yo lahat. Kung hindi malamang eh maaksidente ako sa daan nito later. Sobrang pre-occupied ang utak ko.” Si TJ. “OA ka naman. Wag ganun. Hindi ikaw ang TJ na kilala ko. This is just one of those problems ang challenges we need to face and overcome.” Si Ian. Ngumiti si TJ sa sinabi ni Ian. Tama sya, isa lamang ito. Madami pa ang nag aantay sa kanya pag dating ng mga susunod pang mga araw at taon. “Tapos na ang klase ko, Ian. I have to got home to tell my folks about my situation.” Si TJ. “Alam mo, ipag da drive na kita. Hindi ako mapapakali na ganyan ka tapos mag mamaneho ka pa.” si Ian. “Wag na. may klase ka pa di ba?” si TJ. “Yeah, but I insist. Mas gugustuhin ko pang ma late sa klase ko kesa dumalaw sa ospital pag may masamang nangyari sa’yo.” Si Ian. Di na nakatanggi si TJ sa alok ni Ian. Sabay silang nag lakad papauntang parking lot. Dala ni Ian ang mga libro at ibang gamit ni TJ. Sa mga hindi nakaka kilala sa kanila ay masasabi mong may namamagitan sa kanilang dalawa. Pero para kay TJ, Ian is a good friend. At hanggang doon lang yun. Mabait si Ian at maalalahanin. Not to mention the drop dead gorgeous body dahil na rin sa pagiging swimmer nya ng University. He stand 5’11, Moreno with kissable lips. Galing sa isang Buena familia. Lahat na ata ng hahanapin mo sa isang lalaki eh nasa kanya na. Pero para kay TJ, kaibigan lang ang turing nya dito. Si Ian ang nag drive ng sasakyan ni TJ at mag ta taxi na lamang si Ian pabalik sa school. Walang imikan silang dalawa habang nasa byahe. Iniisip ni TJ ang natatanging option nya para makabawi sa subject na maaring sumira sa college life nya. Si Ian naman ay hinayaan munang makapag isip ng mabuti si TJ. Alam nya na kaya ni TJ ang pinapagawa ng instructor nya. Ang hindi nya alam kung hanggang saan kakayanin nito.

Ilang minuto pa ay nakarating na sila sa bahay ni TJ. Matapos mai park ang kotse ni TJ ay sabay silang bumaba. Nag paalam si Ian kay TJ at saktong paalis n asana si Ian ay saka naman ang dating ng mommy nya. “Hi, Mom.” Si TJ sabay halik sa pisngi nito. “Hello, hijo. And who is this handsome devil in front me right now?” birong sabi ng mommy ni TJ. “Christian Benitez, maam.” Magalang na sagot ni Ian. “Mom, this is Ian. He’s the Vice President of our organization and my classmate.” Si TJ. “ Well, Mr. Benitez. It my pleasure to meet you.” Ang mommy ulit ni TJ. “Same here, maam.” Si Ian. “Maiwan ko muna kayo at may aayusin ako sa loob. TJ, hijo. Papasukin mo ang bisita mo at makapag snack naman sya.” Ang Mommy nya. “Naku, hindi na po, maam. Babalik din po kasi ako sa school for my last class. Hinatid ko lang si TJ dito sa bahay nyo.” Si Ian. “Ganun ba, hijo. Sige. Salamat sa paghatid sa anak ko. But promise me na babalik ka ditto ah. I’ll cook dinner for you.” Ang Mommy ni TJ. “Sige po. Salamat. I’ll go ahead na po. Nice meeting you po, Mrs. Cuevas.” Si Ian. Nag paalam si Ian kay TJ at tuluyan na itong umalis. Pagka pasok pa lang nila ng kanyang Mommy sa bahay ay hindi na sya nito tinatanan ng tanong na may halong pang aasar. “Now, tell me hijo. Who’s Ian in your life?” ang Mommy nya. “Mom.. wala. He’s just a classmate and a good friend. Nothing’s special.” Si TJ habang nag sasalin ng juice sa baso. “But as I can see… for him you are special” ang Mommy nya. “At paano nyo naman nasabi?’ si TJ. “Well, hinatid ka nya ditto. Nag taxi sya pabalik ng school.. effort yun. At the same time. I saw the sparkles in his eyes kanina na magkasama kayo.” Ang Mommy nya. Natawa na nailing na lamang si TJ sa sinabi nito. “Oh, eh bakit nangingiti ka dyan?” ang Mommy nya. “Nothing.. nakaka tawa lang kasi na naiisip at napansin nyo un. Samantalang ako eh hindi. To think that everyday kaming magka sama sa school.” Si TJ. “Baka kasi hindi mo binubuksan ang mga mata mo.” Ang Mommy nya. “Mom.. hindi na ako mai inlove muli. After Alexis.. wala na akong tiwala sa mga ganyan.” Si TJ. Hindi na lamang nag comment ang Mommy nya sa sinabi ni TJ. Nakita nya kasi kung paano gumuho ang mundo ng anak maapos itong iwan ni Alexis para sumama sa isang matandang bading sa Australia. “I understand how you feel, hijo. Pero hindi habang buhay eh magiging ganyan ka. You deserve to be happy. And sooner and later darating ang taong magpapa saya sa’yo.” Ang Mommy nya. “Well, kung totoo man yan, mahihirapan sya. Kung sinoman sya.” Si TJ.



Natapos ang araw ni Benjo sa pag eensayo para sa summer league. Habang nag aabang ng sasakyan ay may humintong sasakyan sa harapan nya. Nang ibaba nito ang salamin ng sasakayan ay doon nya nakita si Mikee. “Sakay na, Benjo. Hatid na kita sa inyo.” Si Mikee. “Talaga? Sige salamat.” Si Benjo. Sumakay si Benjo at habang nasa byahe ay panay ang kulitan nilang dalawa. Hanggang sa dumako ang usapan nila tungkol sa posibilidad na maging team captain si Benjo next year. “I’m not expecting anything, Mikee. Masaya na ako na mai panalo natin lahat ng games natin.” Si Benjo. “Eh wala namang deserving pa sa’yo sa posisyon.” Si Mikee. “Well, bahala na sila coach. Basta maglaro lang tayo ng maayos at ipanalo ang Summer League. Okay na sa akin yun.” Si Benjo. Isang ngiti lang ang isinagot ni Mikee sa sinabi ni Benjo. Halos isang oras din ang byahe nila dahil sa traffic. “Mikee, salamat ah. gagabihin ka na nyan pauwi sa inyo.” Si Benjo. “Naku, wala yun. At saka wala naman akong klase bukas. Kaya pwedeng magpa gabi.” Si Mikee. “Ganun ba, sige. Salamat ulit. Kita na lang tayo bukas sa practice.” Si Benjo. Pagkatapos magpaalam ay tuluyan ng pumasok si Benjo sa loob ng bahay nila.




ITUTULOY..

Kung Kaya Mo ng Sabihing Mahal Mo Ako 4 and 5

Chapter 4

Isang mahinang katok ang gumambala sa pananahimik niya sa kanyang silid. ¨Senyorito, bumaba na raw po kayo sabi ng Papa ninyo.¨anang isang kasambahay nila mula sa pinto.

¨Pakisabi na susunod na.¨at agad niyang tinapos ang iniinom na isang shot ng Jack Daniels mula sa bar counter ng kanyang kwarto.

Bumungad ang malamyos na tugtugin ng banda na inarkila para sa gabing iyon. Isang jazz band ang kasalukuyang nagpe-perform. Paborito niya ang awitin.

Hinayon niya ng kanyang tingin ang mga naging bisita nila para sa gabing iyon. Nakita niya mula sa pintuan ng kanilang mansiyon ang kanyang ama na malapit sa entablado katabi ang kanyang madrasta.

Pamilyar na mga mukha ang nakikita niya ngayon. But somehow , It bore him to know that these familiar faces are actually the plastics of their so-called ¨Elite Society¨ .

Nagpakawala siya ng malalim na hininga at tuluyang lumabas ng mansiyon. Napuno ng mga bisita na magwe-welcome sa kanya ang kanilang bakuran. Sa laki niyon, hindi pa rin nakuhang magsiksikan ng mga tao sa kanilang hardin. Why, kahit na may fountain sa gitna ng garden nila ay di pa rin ito mukhang crowded. Maganda ang pagkaka-ayos ng setting.

¨There you are, Sweetheart.¨si Katrina iyon. Ang kanyang nobya ng pitong taon. Nakangiti niya itong sinalubong. He didn’t expected what she would do next. She kissed her full on the lips. Isang malalim na halik na kanya namang agad na tinugon.

¨I missed you, Sweetheart. How was your flight ?¨nakangiti nitong sambit pagkatapos ng kanilang halikan. ¨I missed you more sweetie, and my flight is always like that. Tiring.¨pabiro niyang tugon dito. Niyuko niya ulit ito at kinintalan ng halik sa mga labi. Not that he wanted everyone to know na miss na miss niya ito. It was all for a show actually. All for Elric’s eyes.

Nginitian niya ang nobya. Alam niyang pinopormahan ito ng stepbrother niya. For the same lame purpose. For the merger and so he can be President of their company, once married to her. Katrina is very beautiful tonight. She wore a body-hugging mint-green gown of Vera Wang that showed her slender body a very provocative view for Adam species. It was a serpentina style creation that was accentuated by sequins from her chest downwards. It has not-so-tolerable slit that allowed men to think various of not-so-wholesome thoughts about this girl.

But, tonight. She is going to be his fiancee. He encircled his hands to Katrina’s waist. He guided her to the dance floor. ¨My, my ! You’re so full of energy tonight sweetheart. We never dance before.¨ naiiling na wika nito bagaman at nababakas ang kasiyahan sa mukha.

¨Then, let me dance with you forever Katrina.¨bulong niya rito. Gboi lifted Katrina’s hands up and turn her around. ¨You look so lovely tonight.¨he added. She giggled. ¨And so are you, Handsome.¨malanding wika nito.

Gboi thought it was an endless dance already. Tiningnan niya ang paligid. Pahapyaw ay nakita niya ang mukha ni Elric. Still for the show, he maneuvered Katrina to his body and kiss her fully on the mouth.

On the other hand, Katrina seemed to be enjoying it. In one quick move, he slipped a ring on her hand to her amazement and excitement. Gboi sighed inwardly. This is it. Tiningnan niya ang mata ng kasintahan.

¨Would you let me dance with you forever sweetie ?¨madamdamin niyang pahayag. Sa kabila ng konsentrasyon niya ay may nahagip siyang pigura mula sa di kalayuan. Isang pigurang madilim ang mukha ngunit nagbabadya ng panganib. Nag-angat siyang bahagya ng paningin, ngunit nawala na ito. Maaring guni-guni lamang iyon.

Ibinalik niya ang mata sa nobya. Namamasa ang mata nito. Tanda ng kaligayahan. Oh Great ! Sigaw ng isip niya. ¨This is really beautiful darling. I did not expected you to do this tonight. But yes ! ¨naluluhang sambit nito.

¨Will you marry me Katrina Menandrez ?¨nakangiti niyang tanong dito. ¨Of course, sweetheart. Why wouldn’t I ?¨sabay yakap nito sa kanya. They kissed again. As if on cue. His father and stepmother approached them, alongside his new fiancee’s parents.

¨I guess this calls for a celebration.¨nakangiting bati ng ginang ng mga Menandrez. Pumunta silang lahat sa entablado at pinatigil sandali ang kumakantang jazzer after exchanging pleasantries to each parties.

Kinuha ni Don Armando ang mikropono. ¨Ladies and gentlemen, may I have your attention please.¨nakangiting wika nito habang di maalis ang abrisiyete ng magaling na esposa sa tabi.

¨Tonight dear guest is a very special night for I have three important announcements. One is to welcome my dear son Gboi Arpon as he stays here for good.¨the crowd applauded. Some greeted Gboi who is at the stage this time.

¨Second, is a very wonderful news. For my son, Gboi Dela-cruz Arpon is finally engaged, with his long-time girlfriend Katrina Menandrez. The only heir Menandrez Shipping Lines.¨pagpapatuloy na anunsiyo ng Don sa kagalakan ng lahat. Well wishers almost went wild for their shouts are intolerable. Parang di mayayaman.

Don Armando scanned the crowed and showed a big grin from his face as he make the final announcement. ¨Lastly Ladies and Gentlemen. My son Gboi Arpon. Is now the new President of Arpon Developers and Arpon Telecoms !¨mataginting na pahayag ng matandang Don.

Lalong umugong ang palakpakan ng iabot sa kanya ng Don ang mikropono. Gboi swallowed a lump in his throat as if he would be reciting in front of his high school homeroom subject. He scanned the familiar faces in front of him. Kanina pa naka-plaster ang ngiti sa kanyang labi. Napapagod na siya ngunit hindi niya pa maaring itigil ang palabas.

¨I would like to thank everyone whose gathered here tonight. Salamat sa pagpunta at sa mga pagbati. The announcement of my wedding details would be on the papers tommorow. But as the new President, It is really a big surprise. You caught me there Old man.¨he said grinning to his father.

He looked for his stepbrothers face after receiving a slur from Mildred, his stepmother kahit na bahagya lang nitong naitago ang pag-ilap ng mata. He matched Elric’s fake smile. Then, he continued. ¨To Elric, Bro, I really would need the help of a trustworthy Vice-President like you.¨nakangiti rin niyang sambit dito.

Elric nodded and mouthed ¨Anything , Bro !¨he knew better that it was a sarcastic remark. Wala lang itong magawa sa ngayon. ¨Thank you again guys and Enjoy.¨he ended. Kinamayan siya ng mga partidos ni Katrina at ng ama pati na ng Madrasta. Sinubukan niya itong asarin. ¨Really Papa, I can’t believe I’m President now. Isn’t it sweet Tita Mildred ?¨nakangiting baling niya rito.

Bahagyang tumalim ang mga mata nito. Ngunit nakangiti pa ring sumagot sa kanya. ¨You deserve it darling. I knew you’d take care of the business just like my sweet Elric.¨plastik talaga ang hitad at nakuha pang isingit ang anak.

Nag-excuse siya sa mga ito at sa nobya na gagamit siya ng banyo. Pumasok siya sa mansiyon at dumiretso sa kusina. Hindi na siya umakyat sapagkat sa backdoor ng mansion ay may CR din.

Napapa-iling na hinagod niya ang mukha ng dalawang palad. Hindi siya makapaniwalang nalusutan na niya ang gabing iyon. Ah… Hindi pa pala. May problema pa siya.

Nagsindi siya ng yosi mula sa bulsa ng coat niya. Pagbugha niya ng hangin ay ginulantang siya ng isang baritonong tinig.

¨Anong ginagawa mo rito ? May party para sa iyo sa loob at nagtatago ka rito ?¨si Pancho na naka-upo sa isa sa mga upuang kahoy na nanduon.

Nabosesan niya lang ito. Hindi niya gaanong makita ang mukha nito bagamat ang suot nito ay naaaninag niyang kaunti. Naka-moccasin shoes ito. Pantalong maong at simpleng polo-shirt na white. Nakasandal ito sa upuan with legs stretched like logs in the forest.

Napatagal na naman ang titig niya rito na pinutol lang ng magsalita ito. ¨Pasado ba ?¨Tanong nito. Napahiya siyang bahagya at kahit alam niyang madilim sa kinatatayuan niya ay alam niyang namumula siya. What the… ? What’s with the blushing ? sigaw ng isip niya.

Nilapitan niya ito. ¨Hindi ka talaga marunong lumugar sa pwesto mo no, Pancho ?¨nakataas-kilay na bawi niya rito. Tumayo ito. Napaatras siyang bahagya. ¨Talaga bang pakakasalan mo siya ?¨tanong nito sa kanya.

¨What kind of stupid question is that ? Of course I will !¨kulang sa kumbiksyon na sagot niya. Hay naku ! Taksil na puso ! Bakit ang lakas ng tibok ng puso niya ngayon. Parang bullet train sa bilis ng pagpintig. Was he palpitating ? Sure there are men na ka-excite sa kanya before. But not like this. Para siyang school girl na nilalapitan ng crush niya. Damn !! Erase !! Erase !! Erase !!

¨Oo nga naman pala. I-nannounce mo nga pala kanina. May paluhod-luhod ka pang nalalaman. Parang tunay Gboi.¨saad nito habang patuloy na lumalapit sa kanya at patuloy naman siya sa pag-atras. Oh my !! How come his name sounded so sweet in his lips.

Speaking of lips. Parang doon na yata napagkit ang mata niya. Naramdaman niya ang lamig sa likod. Pader ?! Hala ! Mukhang wala na siyang kawala. Nasa harap na niya ito in an instant.

Panco looked in his eyes firmly. Parang ayaw siyang paibahin ng tingin. Parang nanghi-hipnotismo. Inaakit siya ng kumag. At ang talipandas na tuhod niya ay parang gustong matunaw. Letse ! Parang may mga paru-paro siya sa tiyan. Kaloka !

He decided to close his eyes. But to his dismay, ang amoy naman nito ang napagdiskitahan ng senses niya. Why in the world his senses worked double time everytime this man is near.

He opened his eyes. Errr !! Wrong move. He was now an inch closer. His breath fanning to his face. He looked down his lips. Man ! Wrong move again. He looked up. Then looked down his lips again. Darn ! He felt his member hardened. What ? Just a mere sight of him gave him a hard-on ? This is insane.

¨Magpapakasal ka sa kanya pero ito ang gusto mo ?¨then his lips descended on his. And his damned !….

Itutuloy


Chapter 5


Pancho's lips was slowly descending on his. Napaatras siya ng husto, pinagana niya ang ng husto ang utak niya. Hindi maaring basta na lamang siyang halikan nito. Mabilis na umangat ang kamay niya. His fingers curled and splayed automatically, he wanted to hit his face hard with the heel of his hand. That would have hurt another man had his hand hit its target.

But he wasn't just another man. Ni hindi man lang nakuha ng kamao nya na makalapat sa mukha nito. He realized that a moment too late. Instead, strong fist grabbed his wrist and he was pulled and was rammed into chest that was massive as the rock of Gibraltar.

At bago pa makagawa ng kahit na anong ingay si Gboi, Pancho's mouth was on his, stealing the breath from his lungs. He stiffened. But, he's stillness is only temporary. Soon, Heat burned through him. Naramdaman niya ang mainit na likidong tila tumatagos sa kanyang mga buto. Mas matangkad lang ilang pulgada sa kanya si Pancho, ngunit sa pagkakataong iyon, tila tinakasan na ng lakas ang kanyang katawan at napaliyad na lamang siya sa sensasyon na kanyang nadarama.

He clung to him as soon as the kiss deepened. Namalayan na lamang niyang naka-kapit na ang kanyang kamay sa batok nito. His lips were soft yet firm. Bagay sa nagmamay-ari ng mga pares na iyon. He felt the muscles of his stomach contract as his slick and wet tounge slid erotically over his.

He is no amateur when it came to kissing. In fact, he kissed a lot that he lost count already. But the kisses that they're sharing right now is really a mind-boggling one. His hard body pressed against his. Nangamba siyang bigla na baka maramdaman nito ang kanyang arousal sa likod ng kanyang slacks.

To his horror and delight, one sinewy leg wedged between his as he rubbed his thigh against his sex. Biglaang pagkalito ang kanyang naramdaman. Marahil ay nadama rin ni Pancho iyon kaya biglang nag-iba ang paraan nito ng paghalik. He was now kissing him sweetly. A kiss he has never done before. His tongue delved deeply in his mouth. Searching. Begging. Seducing. As if asking him to abandon reality and be with him amidst the wilderness of fantasies.

A soft moan came out of Pancho's mouth. Was he aching too? As much as he ached for this man. He leveled with his kissing. Ignited by the fire that Pancho started, he returned his kisses with equal fire. His hands roamed the muscled back of the man that was kissing him. He didn't want him to stop. Not when desire already melted all his inhibitions and discarded the thought that someone might actually pop out of nowhere and see them kissing.

He's hot all over with desire he never felt before that numbed his mind. Tinutugon niya ang mga halik nito ng mas mapusok. Mas mainit. He's mad. Wild. Never had a man's or a woman's kiss affected him so much. And their kisses were unshamedly carnal.

He wanted him. Higit pa sa kung anupaman. Binago nitong muli ang paghalik sa kanya. As if making love to him right there and then. His tongue were mimicking the act. Withdrawing his tongue back and forth his mouth. Oh man! This is really crazy! His mouth was unapologetically hungry. Napasinghap siya sa natuklasan. He's also aroused like him! Isang nagbubunying kalooban sana ang kanyang mararamdaman ng biglang katulad sa mga pantasya at fairytale books. The fantasy had to end.

He abruptly ended the kiss. Leaving him hanging. Nakapikit pa siya at ang tanging nararamdaman ay ang hanging mabining humahaplos sa kanyang mukha. Napadilat siya. Bakas ang pagtataka sa mukha.

"Magpapakasal ka sa kanya pero sa akin ka nakakadama ng ganito. Does she kiss you like this?" nanunuyang tanong nito sa kanya. That hit him hard! Biglang parang binuhusan ng malamig na tubig ang kanyang pakiramdam. Nahimasmasan siyang bigla. So lahat ng iyon ay para lang pamukhaan siya?

Nag-igtingan ang mga ugat niya sa leeg. Alam niyang namumula siya sa labis na pagkakapahiya. "Kaya ka ba niyang pag-initin ng katulad ng ginawa ko sa iyo kanina lang?" pagpapatuloy nito. His warmth still affected him. Ngunit hindi niya hahayaan ang damuhong ito na magtagumpay sa pagpapahiya sa kanya. Hindi nito makukuha ang reaksyon na gusto nitong makuha.

His face went blank. Inayos ni Gboi ang sarili. Kinalma ang isipan. He wanted to hurl at him. Pero sa kadahilanang hindi niya alam ay hindi niya magawa. Tinapatan niya ang tingin nito. His face devoid of any emotions. "Have I failed you, Pancho? You also returned my kisses with equal passion. And from the looks of it, mukhang di ka pa rin nakaka-recover." At sinulyapan niya ang kayo ng maong na suot nito. Naroroon pa ang ebidensya ng pagpapa-init niya rito.

The bulge on Pancho's crotch is really amazing. He can only imagine what else it could offer. Tiningnan din ni Pancho ang sinusulyapan niya. Isang nang-iinsultong tingin at ngiti ang ibinalik nito sa kanya. "Ano? Gusto mo bang makita ito? Gusto mong hawakan?" Pancho referring to his member.

Gboi smirked. "I also have a thing like that." he retaliated. "Besides, you won't dare show it here. At mukhang maliit lang yan." pang-iinsulto pa niya.

Tumawa ng malakas ito. His laughter echoed in that portion of their backyard. Naaliw siyang bigla na pagmasdan itong tumawa. Parang bumata ng ilan taon ang edad nito. How old is he anyway? Thirty? Thirty-two? Nah!! Sinaway niya ang sarili. Muli niyang ibinalik sa pagiging blangko ang mukha ng magbalik ang tingin nito sa kanya.

Pancho's brows arched and lop-sided smile that's as deadly as viper formed in his lips. Ang talipandas. Hindi nauubusan ng pang-gayuma sa kanya. Ibinalik niya ang composure. Simula ng makilala niya ang lalaking ito, nasisira na ang kanyang resolve. Hindi siya ganoon kahina sa pakaka-alam niya.

Ngumiti ito. As saccharine as the sunrise at nagwikang "Hypocracy becomes you Gboi. Considering how you sucked my tongue a while ago. Or maybe you're doing some sort of reverse-psychology. Well, if you think that I would give you a fucking chance to see my dick. You had another think coming." diretsong pahayag nito sa kanya bago tumalikod at bumalik sa loob ng mansiyon sa gulat niya! That was a revelation. Napasinghap siya sa dalawang reyalisasyon niya ngayong gabi. At hindi iyon nakakatuwang pakinggan!

Itutuloy....

The Game of LIFE and LOVE Part 2

CHAPTER 2: PAGLISAN at BAGONG PAG SISIMULA



Makalipas ang ilang buwan ay nakatakda ng umalis ang Mama ni Benjo papuntang Israel. Isang araw ang iniliban ni Benjo sa klase at volleyball practice para makasams ang ina. “Oh anak, wag mong kalilimutan ang mga bilin ko ah. Alam ko na responsible kang bata pero kailangan ko lang makasiguro na magiging maayos ka ditto mag isa.” Ang kanyang Mama habang naglalagay ng mga natitirang gamit sa na dadalhin sa Israel. “Opo, Mama. Ako na pong bahala dito. At wag po kayong mag alala, tatandaan ko po ang lahat ng bilin nyo.” Si Benjo. “Kada Linggo ay darating ang Tyang Mameng mo para ipag laba ka at ayusin na rin ang bahay. Naka usap ko na sya tungkol dito” ang kanyang Mama ulit. Tumango lamang si Benjo. “Basta anak, magpapakabaiit ka dito at mag aaral kang mabuti.” Bilin ng ina. “Opo.. Mama.” Si Benjo na nag uumpisa ng mag unahan ang mga luha sa umagos mula sa kanyang mga mata. Nilapitan sya ng kanyang ina at niyakap ng mahigpit. Doon bumuhos ang emosyon nya. Napuno ng luha ang kanyang mga mata, tanda ng kalungkutan at pangungulila na madadama nya sa paglisan ng ina upang mabigyan lamang sya ng maayos na pamumuhay. Isang halik sa noo ang iginawad nya sa kanyang ina. Pinahid nito ang mga luha nya sa mata. “Anak, magpakatatag ka. 2 taon lang ito. Mabilis lang yun.” Ang kanyang Mama. “Ma, mag iingat ka doon at tatawag ka lagi ah para naman alam ko kung okay ka doon or hindi. At saka Mama, lagi mong tatandaan na mahal na mahal ka ng Benjo mo.” Si Benjo. Nagtawanan sila at ipangpa tuloy ang pag iimpake ng gamit.

Araw ng Lunes, araw ng paglipad ng kanyang Mama patungong Israel. Malungkot man si Benjo ay pilit nyang ipinakita sa ina na kakayanin nyang malawalay sa ina ng 2 taon para na rin sa kanilang kinabukasan. Pag dating sa airport ay muling binilinan si Benjo at bago tuluyang pumasok sa loob ng airport ang kanyang ina ay isang matamis na halik ang giniwad nya dito. Nang maka pasok ang kanyang Mama sa loob ay hindi pa sya umalis at hinintay nya ang pag lipad ng eroplano para sa huling pagkakataon ay makapag paalam sya dito.

Nakarating ng bahay si Benjo bandang alas 3 ng hapon. Inayos nya ang kanyang gamit pang practice dahil meron silang ensayo ng alas 6 ng gabi. Naligo sya at nag ayos ng konti sa kanyang kwarto. Mula ngayon ay mag isa na nyang haharapin ang mga gawaing bahay araw-araw, kaya kailangan na nyang matuto. Kung tutuusin ay marunong naman sya di nga lang kasing galing ng kanyang ina. Alas 5pm ng hapon ng umalis sya ng bahay. Pagka dating sa school ay diretso agad sya sa gym kung saan nadoon na rin ang iba nyang team mates. “Oh, dude.. bakit wala ka sa klase kanina?” si Mikee. “Kanina kasi ang alis ni Mama, inihadtid ko sya sa airport.” Si Benjo. “Ah ganun ba. Okay ka lang ba? Basta pag kailangan mo ng kausap ditto lang kami nila coach at ng buong team.” Si Mikee ulit. “Salamat, dude.” Si Benjo.

Nag simula ang practice nila Benjo. Tulad ng dati focus sya sa pag eensayo kahit na alam nya na pag dating nya sa bahay ay mag isa na lamang syang kakain at matutulog. Alam nyang magiging mahirap ang pag aadjust, pero alam nya rin na kakayanin nya ang mga susunod pang araw na magka hiwalay sila ng kanyang ina.





“My God, Liza! Simpleng request letter lang di mo pa magawa?! Ilang araw ko ng hinihingi sa’yo yan ah!.” halos mapatid ang litid nya sa pag sigaw. “At ikaw JV, where’s the budget proposal? I asked you to prepare it after our meeting last week.. hindi naman milyon ang budget na hinihingi natin ah! Nahihirapan ka bang mag compute or wala kayong calculator sa bahay?!
Punong puno ng tensyon ang buong meeting room habang nanggagaliiti sa galit si TJ dahil sa mga palpak na nangyayari sa preparation nila for their exhibit. “TJ, will please calm down. I’m working with Liza for the request letters and Calvin si working with JV for the budget proposal” si Ian ang kanilang Vice President. “Yeah, Ian is right. Just calm down and let us do our part. Masyado kang na pe pressure eh.” Si Calvin and Auditor nila. “You guys don’t have any idea how important this event is. Reputasyon natin ang nakataya dito at hinding hindi ako papayag na pagtawanan lang tayo ng ibang colleges.” Si TJ “We got your point, TJ. But the thing is.. lahat tayo nakilos to make this event successful. And at this point, hind makaka tulong yang pag he hysterical mo.” Si Calvin habang nagka tutok ang mata sa laptop nya. “Hahahah! You made laugh, Calvin. Wag mag hysterical? Palibhasa kasi wala kang ginawa kundi mag Facebook at mag chat dyan sa laptop mo.” Si TJ na matalim ang pagkaka titig sa kanya.

“TJ, please. Just let us do our job. Yun lang yun.” Matigas na sabi ni Ian. Tila naman nahimasmasan si TJ at kumalma sya pagka tapos marinig ang sinabi ni Ian.
“Okay, but I want a positive feedback from you guys by Friday.” Si TJ sabay hablot ng bag at mga gamit nya at tuluyang tumalikod sa mga kausap. Pagkalabas ng meeting room ay naka ngiting iiling iling ang mga kasamahan nya sabay tapik ni Calvin sa balikat ni Ian. Hindi naman talaga ganun ang ugali ni TJ, na pe pressure lamang sya sa itinuturing na pinaka malaking event sa kanilang University. “Sa lahat sa atin dito, si Ian lang ang kayang magpa kalma kay TJ” si Calvin habang nag aayos ng mga gamit niya. “Oo nga. Ano bang meron ka Ian at ganun na lang ka aligaga si TJ pag ikaw na ang nag sasalita?” si Liza. Natawa lang si Ian sa mga sinabi ng mga kasamahan. Sa totoo lang ay dir in nya alam kung bakit kaya nyang mapa amo si TJ pag nagagalit na ito o kaya ay pag nag tatantrums ito. “Alam nyo guys, let’s just focus on the thing we need to prepare for the event. Saka na yang mga usapang ganyan.” Si Ian. “Ayun na nga, changing the topic ang tactic ni Ian oh” si JV. Na puno ng tawanan ang buong meeting room. Nang matapos ang lahat ng pinapagawa ni TJ ay sabay sabay na rin silang lumabas at umuwi sa kani kanilang bahay.


Pag dating ni TJ sa bahay ay sinalubong sya ng kanyang Mommy. “Hows’ school, sweetie?” ang Mommy nya habang karga ang princess type na shih tzu nya. “OMG. Don’t bother to ask, Mom. This is the worst day of the week for me.” Si TJ habang umaakyat sa hagdan patungong 2nd floor. “Mukha nga. Kasi nakalimutan mo ankong bigyan ng kiss.” Ang Mommy nya. Bumaba ulit si TJ at ginawaran ang kanyang Mommy ng halik sa pisngi. “Now, tell me. What happened?” ang Mommy nya. “Nothing, Mom. I don’t wanna talk about it. I felt so insensitive sa mga kasama ko sa organization namin.” Si TJ. Tinitigan sya ng kanyang Mommy. “Mom, quit staring at me. Parang may nagawa akong kasalanan sa’yo ah.” si TJ. “Anak, always remember this. No matter how frustrated you are because of the situation you’re in..never let yourself say or do things that will make other people feel that they’re useless.” Ang Mommy nya. Nalungkot si TJ sa sinabi ng kanyang Mommy. Alam nyang nagka mali sya sa mga nasabi nya sa mga kasama sa organization. “Sorry, Mommy.. bawi ako sa kanila bukas.” Si TJ. Isang yakap ang ibinigay ng kanyang Mommy sa kanya. Nag paalam sya ditto upang makapag pahinga na. It was a long day for him and it will be same until the day of the event. Pagka tapos maligo at makapag palit ng damit ay nag send sya ng text message sa mga kasama sa organization.

Meeting tomorrow at 3pm. Thanks! Matapos mai send ang message ay nahiga na sya at makalipas ang ilang minuto ay nakatulog na sya dahil na rin sa pagod.




Pasado alas 10 na ng makarating si Benjo sa bahay nila. Napansin nya na bukas ang ilaw sa loob ng bahay pati na rin sa gate. Pag pasok nya ay naabutan nya ang kanyang Tyang Mameng na nanunuod ng isang Koreanovela. “Andyan ka na pala. Hindi pa ako natulog dahil inaantay kita.” Ang Tyang Mameng nya. Nag mano sya ditto at ibinababa ang dalang bag. “Akala kop o tuwing Linggo lang po akyo dadalaw dito?” tanong ni Benjo. “Ganun nga ang usapan namin. Pero tinawagan ako ng Mama mo bago sya umalis na samahan ka dito sa araw ng pag alis nya.” Paliwanag ng tyahin nya. “Ah ganun po ba. Sige po, akyat muna ako para maka ligo. Bababa po ako para kumain.” Si Benjo. Tumango ang tyahin nya at muling ibinalik ang atensyon sa pinapanood.

Pagka akyat sa kwarto ay diretso si Benjo sa banyo upang mag shower. Makalipas ang ilang minuto ay bumaba ito para kumain. Napansin nya na naka tulog na ang kanyang Tyahin at tapos na rin ang pinapanuod nito. Pinatay nya ang tv at ginising ang tyahin para palipatin sa kwarto ng kanyang Mama. Dumiretso sya sa kusina upang kumain, pagka tapos ay iniligpit ang pinag kainan nya at isa isang isinara ang mga bintana at ni lock ang kanilang gate at main door. Pag akyat sa kwarto ay agad syang nahiga ngunit kahit pagod ang katawan nya sa practice ay hindi pa rin nya nagawang makatulog agad. Di nya namalayan na unti unting dumaloy ang luha sa kanyang mga mata. Isang araw pa lamang silang magkawalay ng kanyang Mama pero pakiramdam nya ay matagal na panahon na silang makahiwalay. Bumangon sya at pinahid ang mga luha mula sa kanyang mga mata.. Bukas ay panibagong araw na wala ang kanyang Mama, pero alam nya na kakayanin nya ito. Sa lahat ng pinag daanan nilang mag-ina ay wala na atang hindi nya kayang harapin pa. Muli ay bumalik sya sa pagkaka higa at doon ay tuluyan na syang nakatulog.



“Bakit kaya nag patawag ng meeting si TJ?” si Liza. “Ewan ko, nag reply ako sa text nya pero di na sya sumagot eh.” Si Calvin. “Hayaan na natin, baka may importante lang na ipapa gawa.” Si JV Bumukas ang pinto ng meeting room at pumasok ang 2 delivery crew ng isang sosyal na resto malapit sa kanilang University. Dala ng mga ito ang 5 klaseng pagkain at 2 desserts. Nagka tinginan silang 3 at lahat ay takang taka sa nangyayari. Matapos mai ayos ng 2 crew ang mga pagkain ay doon nila napansin si TJ at Ian na nakatayo sa pintuan. “Guys, let’s thank TJ for the wonderful feast that we’re about to share.” Patawang sabi ni Ian. Kinurot naman ni TJ ang tagiliran ni Ian sa sinabi nito. “Guys, sorry sa behavior ko kahapon ah. Sana naiintindihan nyo ako. Pasensya na.” si TJ. “Wala un, TJ. We do understand.” Si Calvin. “Ay, Tama!” si JV at Liza. Nagkatawanan sila at masayang pinag saluhan ang mga dalang pagkain ni TJ. Habang kumakain ay isa-isa nilang pinag usapan ang mga gagawin at gagamitin nila sa event at doon napansin ni TJ na mas madali nilang na resolve ang mga issues. Masaya silang natapos sa meeting at ang ibang natirang pagkain ay ibinigay nila sa mga office staffs at janitor sa College of Fine Arts. Naunang umalis sila Liza, JV at Calvin para umattend sa kani kanilang klase.

“Pauwi ka na ba, TJ?” si Ian. “Yup. Dami ko pa rin kasing tatapusing assignments at reports. Medyo napag iiwanan na ako sa klase.” Si TJ. “Ganun ba, gusto ihatid kita sa inyo?” si Ian. “Naku wag na. dala ko naman ang sasakyan ko at saka out of way ung lugar naming sa condo mo.” Si TJ. “Okay, if you say so. So paano.. see you na lang bukas.” Si Ian. “Okay, sige! Ingat sa pag drive and thanks!.” Si TJ. “Sure, thanks din.” Si Ian. Pagdating sa parking lot ay naghiwalay na silang 2 at sumakay sa kani kanilang sasakyan. Masaya si TJ dahil sa wakas ay matatapos na rin sila sa planning period for their events. Marami pang araw ang gugugulin para sa event na ito, pero alam nya na kaya nila itong maisakatuparan.





ITUTUOY…

The game of Life and Love

Trouble is part of your life — if you don’t share it, you don’t give the person who loves you a chance to love you enough.

-Dinah Shore



CHAPTER 1: UNANG SULYAP


“It’s 13 serving 14 for our final and last set of the game. This could be the last set for the season if the Red Phoenix will win this or will the Fighting Irish extend this match.” Sabi ng commentator. Nag serve ng bola ang isang manlalaro ng Fighting Irish na na -received naman ng kabilang team. “Singson sets the ball to Cuevas and he hit a quick play and its down the line!” ang commentator ulet. “The Red Phoenix wins its 3rd championship.” Eksahiradong announce ng isa sa mga commentator. Tuwang tuwa naman ang mga taga suporta ng Red Phoenix. Sa tatlong sunod sunod na season ay pinatunayan nila na sila ang dapat katakutan sa larong volleyball mapa Men’s or Women’s. Nagkamayan ang magkabilang koponan matapos nito ay ibinigay na sa kanila ang malaking tropeyo bilang kampyeon ng torneyo. “Ladies and gentlemen, our 2010 Inter-Collegiate Volley ball Grand Prix Champion, XIAM University Red Phoenix!!” pag aannounce ng emcee. Hiyawan ulit ang maririnig sa loob ng stadium, habang isa isang sinasabitan ng medals ang mga players ng winning team.

“And this year’s MVP goes to.. Benjamine “Benjo” Cuevas of XIAM University. Lumapit sya upang tanggapin ang trophy at pagka tanggap ay itinaas nya ito sabay kaway sa lahat ng supporters ng kanilang team. Ito na ang pangalawang pagkakataon na nakuha nya ang MVP award. Tuwang tuwa ang kanyang mga team mates sa natanggap nyang award, maging sya ay masayang masaya dahil sa pangalawang pagkakataon ay muli sya ang naging #1 player torneyo. Importante sa kanya na manguna sa lahat ng bagay, kahit nung Grade school at High school sya ay lagi sya ang top 1 sa klase. Lagi din syang class President at naging Student council President din sya noong High School. Ang pilosopiya nya sa buhay ay “2nd placer is the first loser” at I never reckoned second best”. Ambisyoso at mayabang ang dating para sa iba. Pero sa mga taong alam ang mga pinag daanan nya ay naiintindihan nila si Benjo. Lahat naman ng mga ito ay pinag sisikapan nya, kahit kailan ay hindi sya gumamit ng tao or pera para lamang manguna sa lahat ng aspeto sa buhay. Ito ang namana nya sa kanyang Mama, ang matututong mag sumikap para umangat sa buhay. Para sa kanyang Mama, hindi naka salalay sa ibang tao ang iyong tagumpay. Dapat ay ikaw mismo ang mag sumikap para matupad at makamit ang lahat ng nais sa buhay, at yun ang dinala nya mula ng tumungtong sya sa eskwelahan. Matapos ang awarding ay masayang umuwi ang buong Red Phoenix Team pabalik sa kanilang school. Nang sumunod na araw, isang maliit na celebration ang inihanda ng kanyang Mama para sa kanya na dinaluhan ng kanyang mga team mates.


Konting inuman at kantahan sa videoke ng ginawa ng mga team mates ni Benjo. Tuwang tuwa naman ang kanyang Mama sa kakulitan nila. Halos umaga na ng matapos ang selebrasyon at isa isa nang nag uwian ang mga kasamahan ni Benjo. Matapos iligpit ang mga ginamit sa party ay tuluyan ng umakyat si Benjo sa kanyang kwarto. Naligo sya at nagpalit ng damit pang tulog, naka higa na sya ng kumatok ang kanyang Mama. Binuksan nya ang pinto at napansin na may dala itong isang paper bag na may kalakihan.
“Oh Ma, anu yan?” si Benjo. Iniabot ng kanyang Mama ang paper bag at doon nya nabasa kung kanino ito nang galing. “Alam nya na kayo ang mag cha champion this year.. kaya last week ay dinala nya yan dito.” Ang kanyang Mama. “Di ko naman kailangan ito eh, madami na akong sapatos. At saka ganito na lang ba lagi? Materyal na bagay lang ang pampa lubag loob nya sa atin?” may himig tampo na sabi ni Benjo. “Anak.. intindihin mo na lang sana ang sitwasyon.” Ang kanyang Mama. “Hanggang kailan, Mama? From the start ganun ang ginawa ko.. pati ikaw.. pero anong napala natin? Meron ba?” si Benjo na unti unting bumabagtas ang mga luha sa kanyang mga pisngi. Tumalikod sya at inilapag ang paper bag sa tabi ng kanyang kama. Wala ni isang salitang nasabi ang kanyang Mama, batid nito ang sama ng loob ng anak. Tama nga siguro si Benjo, Hanggang kailan ganito ang sitwasyon?. Dahan dahang isinara ng kanyang Mama ang pinto ng kwarto. Nilingon ni Benjo ang pintuan, wala na ang kanyang Mama.. doon nag simula syang humagulgol sa sama ng loob na matagal na panahon nyang kinimkim..

“Napaka unfair mo.. ni minsan hindi kita naramdaman..at kahit kailan hindi kita kayang patawarin sa ginawa mo sa amin ni Mama.. balang araw, makaka bawi din ako sa’yo.” Bulong ni Benjo sa sarili. Mula sa pagkaka upo sa gilid ng kama ay nahiga sya, pinahid ang luha sa kanyang mga mata at tuluyan syang pumikit .. Mahaba pa ang panahon na gugugulin nya para matupad ang mga pangarap at plano nya, pero hindi sya susuko dahil ito ang magiging daan para sa pag bawi sa mga luhang iniyak nilang mag-ina…




“Good morning, Mom.. good morning Dad..” bati nya sa mga magulang na nasa gazebo sa kanilang garden habang nag aalmusal. “It seems like you’re in a good mood today, huh!” bating sabi ng kanyang Mommy. “Oo nga, last week eh parang guguho na ang mundo mo dahil kay Alexis.” Ang Daddy nya. “Please, dad.. I don’t want to ruin my week..” sagot nya. “Am sorry, son.. but I’m happy that you’re okay now.” Ang Daddy nya. “Am not just okay… am better now. We’ll see kung sino ang nawalan sa aming dalawa.. at malalaman nya kung sino ang pina iyak nya.” Sagot ulit nya. “Hijo, hindi maganda ang tono ng salita mo ah, hindi ko gusto yan..” babalang sabi ng kanyang Mommy. “Mom, am just kidding.. am not gonna stoop down to his level. Like my God! Wala syang bilang sa akin.. Ahahahah!” tawang sagot nya habang kumukha ng sliced apples. “Good, alam mong ayaw namin ng Mommy mo na napapasok ka sa gulo.” Ang Daddy nya. “Don’t worry, Dad. I wont cause any trouble.” Sabay kagat sa isang slice ng mansanas.


Sya si Theodore Joseph or TJ para sa mga kaibigan at kamag anak nya. Nasa 2nd year college sa kursong Interior Designing. Lumaking may gintong kutsara sa bibig gaya ng sabi ng iba, spoiled brat kung minsan pero sa mga taong nakaka kilala sa kanya, isa sya sa mga taong maari mong takbuhan at hingahan ng mga problema at makaka siguro kang makaka hanap sya ng solusyon sa problema, pag sya ang nilapitan mo. “I need to go now, we have a meeting by 10am for our exhibit sa school. I need to beat traffic along EDSA and España.” Si TJ. Humalik sya sa kanyang Mommy at Daddy. Matatamis na ngiti ang nakuha nya mula sa mga magulang. Tuluyan nyang iniwan ang mga ito at tinunngo ang lugar kung saan nakaparada ang kanyang sasakyan, ilang linggo pa lamang ito sa kanya. Isang regalo mula sa kanyang parents dahil sa pagiging Dean’s lister nya nung Freshman sya. Marahil ay wala ng mahihiling pa si TJ sa kinagisnang buhay nya. Marangyang bahay, sasakyan, bank accounts na hindi bababa sa mahigit 3 milyon para lamang sa kanya. At isang masayang pamilya. Lahat na ata ng bagay na hihilingin ng isang tao ay nasa kanya na.

Binabagtas ni TJ ang kahabaan ng EDSA, 8am sa orasan ng sasakyan nya. Rush hour at bumper to bumper na ang traffic. He needs to be in school by 9am or else he’s dead. Sya ang President ng College’s Student Body sa kanilang University. Sa edad nyang 19, ay sya na ang pinaka batang humawak ng posisyon na yun sa history ng kanilang course. Dahil sa aking galing at talino, isama na rin ang charm sa tao. Masasabing perfect sa kanya ang posisyon.

Past 9 am ng marating nya ang University. Halos takbuhin nya mula parking lot papuntang building ng College of Fine Arts sa pagmamadali. Pag dating nya sa room ay halos wala pa lang tao doon maliban sa Secretary nila na si Liza at ang kanilang Treasurer na si JV. Binati nya ang mga ito at inihanda nya ang mga gagamitin para sa meeting at sa kanilang presentation para sa mga deans na makaka sama nila sa meeting. Ito na kasi ang pinakamalaking event na gagawin ng kanilang organization at nais nilang mging maayos ang lahat. Makalipas ang 30 minutos ay dumating na rin ang mga makaka sama nila at doon ay nag simula na ang kanilang meeting.




“Benjo, hindi ka ba papasok? Pasado ala-9 na.” ang kanyang Mama. “Alas dose pa po ang klase ko Ma, 2 subjects lang po ako today pero ma late po akong umuwi kasi may practice po kami para sa Summer League .” sagot Benjo “Ah ganun ba. Oh sya, halika na dito at nakahain na ang agahan mo. Kumain na ako kanina dahil marami akong aasikasuhin ngayon.” Ang Mama nya. “Babalik kayo sa agency ulit?” Eh di ba sabi nyo hindi na kayo babalik sa Israel?” si Benjo. “Anak, kailangan na eh. At saka un pa rin ang amo ko doon, mababait naman sila at maalaga sa kasambahay.” Ang Mama nya. Nalungkot si Benjo sa tinuran ng kanyang ina. Marahil ay totoo ang sinabi ng kanyang ina. Kahit kasi varsity scolar sya ay may iba pa rin silang gastusin sa bahay at sa school nya, at hindi marahil sapat ang maliit na sari sari store ng ina para suportahan ang pangangailangan nila. Dati ng OFW ang kanyang ina sa parehong bansa, mahigit 7 taon sya doon bago bumalik sa bansa upang masubaybayan sya sa kanyang pag laki ngunit ngayon ay muli silang magkakahiwalay ng ina. “Ma, mag working student na lang po ako. Para naman maka tulong sa inyo.” Si Benjo. “Anak, mahihirapan ka. Paano ang pag lalaro mo at ang scholarship mo?” and kanyang ina. “Ma, kaya ko yun. Time management lang yun, Mama. Ayoko ko lang na aalis ka pa.” si Benjo ulet. “Anak, nakapag desisyon na ako, at alam ko na naiintindihan mo ako. Para din sa’yo ito. Pangako sa’yo, pag naka tapos ka na, uuwi ako para magkasama na ulit tayo. Dalawang taon lang yun.” Ang kanyang Mama. Napa buntong hininga na lamang si Benjo sa sinabi ng ina at itinuloy ang pagkain ng agahan.

11:30 am nag marating ni Benjo ang school. Halos wala sya sa kanyang sarili sa kaiisip sa nalalapit na pag alis ng bansa ng ina. Naupo muna sya sa ilalim ng isang puno malapit sa gym. Maaga pa para sa kanyang klase at hindi din nya alam kung makaka pag focus sya dahil sa dinandalang isipin.
“Am pretty sure na malilim ang iniisip mo or may mabigat kang problema.” Mula sa isang tinig sa kanyang kaliwa. “Ikaw pala yan, Mikee. Medyo may iniisip lang ako. Pasensya ka na kung di kita napansin.” Si Benjo. Sya si Mikee Vasquez, team mate at best buddy ni Benjo. Sa volleyball team na sila nagka kilala. Pareho sila ng course pero ahead ito ng one year sa kanya. “Hindi ba may klase ka ng 12? Bakit andito ka pa? 10 minutes na lang at time nyo na ah.” si Mikee. “Di muna ako papasok, di ako sure kung maiintindihan ko ung lesson lalo na kung ganitong may iniisip ako.” Si Benjo ulit. “Anu ba yun at baka matulungan kita” si Mikee. Kinuwento nya kay Mikee ang iniisip nya ganun na din ang plano nya na pag wo working student para maka tulong at din a umalis ang ina nya. “Alam mo bro, ganito lang yun eh. Lahat ng bagay gagawin ng magulang para sa kanilang mga anak. Kahit mag sacrifice pa sila. You’re Mom must be proud of you, kasi atleast ikaw gusto mong tumulong sa kanya. Pero tama din sya na baka hindi mo kayanin pag nag trabaho ka pa. Alam mo kung gaano kahirap ang training natin.” Si Mikee. Napa isip muli si Benjo sa sinabi ng kaibigan, dapat nga ay magpasalamat sya na kahit papano ay hindi sya pinapabayaan na ng kanyang ina hindi tulad ng isang tao na buong buhay nyang kamumuhiaan at kapopootan.




ITUTULOY…

Miss XIAM 2010

12 Goddesses.. 12 exceptional beauties will compete to be the 1st Queen of XIAM

Witness as these goddesses show what they have to win the crown on Dec 11, 2010 at the Parliament Infinity Bar, HK Sun Plaza Pasay City..


WHO WILL BE THE 1st MISS XIAM 2010?