The Game of LIFE and LOVE Part 2

CHAPTER 2: PAGLISAN at BAGONG PAG SISIMULA



Makalipas ang ilang buwan ay nakatakda ng umalis ang Mama ni Benjo papuntang Israel. Isang araw ang iniliban ni Benjo sa klase at volleyball practice para makasams ang ina. “Oh anak, wag mong kalilimutan ang mga bilin ko ah. Alam ko na responsible kang bata pero kailangan ko lang makasiguro na magiging maayos ka ditto mag isa.” Ang kanyang Mama habang naglalagay ng mga natitirang gamit sa na dadalhin sa Israel. “Opo, Mama. Ako na pong bahala dito. At wag po kayong mag alala, tatandaan ko po ang lahat ng bilin nyo.” Si Benjo. “Kada Linggo ay darating ang Tyang Mameng mo para ipag laba ka at ayusin na rin ang bahay. Naka usap ko na sya tungkol dito” ang kanyang Mama ulit. Tumango lamang si Benjo. “Basta anak, magpapakabaiit ka dito at mag aaral kang mabuti.” Bilin ng ina. “Opo.. Mama.” Si Benjo na nag uumpisa ng mag unahan ang mga luha sa umagos mula sa kanyang mga mata. Nilapitan sya ng kanyang ina at niyakap ng mahigpit. Doon bumuhos ang emosyon nya. Napuno ng luha ang kanyang mga mata, tanda ng kalungkutan at pangungulila na madadama nya sa paglisan ng ina upang mabigyan lamang sya ng maayos na pamumuhay. Isang halik sa noo ang iginawad nya sa kanyang ina. Pinahid nito ang mga luha nya sa mata. “Anak, magpakatatag ka. 2 taon lang ito. Mabilis lang yun.” Ang kanyang Mama. “Ma, mag iingat ka doon at tatawag ka lagi ah para naman alam ko kung okay ka doon or hindi. At saka Mama, lagi mong tatandaan na mahal na mahal ka ng Benjo mo.” Si Benjo. Nagtawanan sila at ipangpa tuloy ang pag iimpake ng gamit.

Araw ng Lunes, araw ng paglipad ng kanyang Mama patungong Israel. Malungkot man si Benjo ay pilit nyang ipinakita sa ina na kakayanin nyang malawalay sa ina ng 2 taon para na rin sa kanilang kinabukasan. Pag dating sa airport ay muling binilinan si Benjo at bago tuluyang pumasok sa loob ng airport ang kanyang ina ay isang matamis na halik ang giniwad nya dito. Nang maka pasok ang kanyang Mama sa loob ay hindi pa sya umalis at hinintay nya ang pag lipad ng eroplano para sa huling pagkakataon ay makapag paalam sya dito.

Nakarating ng bahay si Benjo bandang alas 3 ng hapon. Inayos nya ang kanyang gamit pang practice dahil meron silang ensayo ng alas 6 ng gabi. Naligo sya at nag ayos ng konti sa kanyang kwarto. Mula ngayon ay mag isa na nyang haharapin ang mga gawaing bahay araw-araw, kaya kailangan na nyang matuto. Kung tutuusin ay marunong naman sya di nga lang kasing galing ng kanyang ina. Alas 5pm ng hapon ng umalis sya ng bahay. Pagka dating sa school ay diretso agad sya sa gym kung saan nadoon na rin ang iba nyang team mates. “Oh, dude.. bakit wala ka sa klase kanina?” si Mikee. “Kanina kasi ang alis ni Mama, inihadtid ko sya sa airport.” Si Benjo. “Ah ganun ba. Okay ka lang ba? Basta pag kailangan mo ng kausap ditto lang kami nila coach at ng buong team.” Si Mikee ulit. “Salamat, dude.” Si Benjo.

Nag simula ang practice nila Benjo. Tulad ng dati focus sya sa pag eensayo kahit na alam nya na pag dating nya sa bahay ay mag isa na lamang syang kakain at matutulog. Alam nyang magiging mahirap ang pag aadjust, pero alam nya rin na kakayanin nya ang mga susunod pang araw na magka hiwalay sila ng kanyang ina.





“My God, Liza! Simpleng request letter lang di mo pa magawa?! Ilang araw ko ng hinihingi sa’yo yan ah!.” halos mapatid ang litid nya sa pag sigaw. “At ikaw JV, where’s the budget proposal? I asked you to prepare it after our meeting last week.. hindi naman milyon ang budget na hinihingi natin ah! Nahihirapan ka bang mag compute or wala kayong calculator sa bahay?!
Punong puno ng tensyon ang buong meeting room habang nanggagaliiti sa galit si TJ dahil sa mga palpak na nangyayari sa preparation nila for their exhibit. “TJ, will please calm down. I’m working with Liza for the request letters and Calvin si working with JV for the budget proposal” si Ian ang kanilang Vice President. “Yeah, Ian is right. Just calm down and let us do our part. Masyado kang na pe pressure eh.” Si Calvin and Auditor nila. “You guys don’t have any idea how important this event is. Reputasyon natin ang nakataya dito at hinding hindi ako papayag na pagtawanan lang tayo ng ibang colleges.” Si TJ “We got your point, TJ. But the thing is.. lahat tayo nakilos to make this event successful. And at this point, hind makaka tulong yang pag he hysterical mo.” Si Calvin habang nagka tutok ang mata sa laptop nya. “Hahahah! You made laugh, Calvin. Wag mag hysterical? Palibhasa kasi wala kang ginawa kundi mag Facebook at mag chat dyan sa laptop mo.” Si TJ na matalim ang pagkaka titig sa kanya.

“TJ, please. Just let us do our job. Yun lang yun.” Matigas na sabi ni Ian. Tila naman nahimasmasan si TJ at kumalma sya pagka tapos marinig ang sinabi ni Ian.
“Okay, but I want a positive feedback from you guys by Friday.” Si TJ sabay hablot ng bag at mga gamit nya at tuluyang tumalikod sa mga kausap. Pagkalabas ng meeting room ay naka ngiting iiling iling ang mga kasamahan nya sabay tapik ni Calvin sa balikat ni Ian. Hindi naman talaga ganun ang ugali ni TJ, na pe pressure lamang sya sa itinuturing na pinaka malaking event sa kanilang University. “Sa lahat sa atin dito, si Ian lang ang kayang magpa kalma kay TJ” si Calvin habang nag aayos ng mga gamit niya. “Oo nga. Ano bang meron ka Ian at ganun na lang ka aligaga si TJ pag ikaw na ang nag sasalita?” si Liza. Natawa lang si Ian sa mga sinabi ng mga kasamahan. Sa totoo lang ay dir in nya alam kung bakit kaya nyang mapa amo si TJ pag nagagalit na ito o kaya ay pag nag tatantrums ito. “Alam nyo guys, let’s just focus on the thing we need to prepare for the event. Saka na yang mga usapang ganyan.” Si Ian. “Ayun na nga, changing the topic ang tactic ni Ian oh” si JV. Na puno ng tawanan ang buong meeting room. Nang matapos ang lahat ng pinapagawa ni TJ ay sabay sabay na rin silang lumabas at umuwi sa kani kanilang bahay.


Pag dating ni TJ sa bahay ay sinalubong sya ng kanyang Mommy. “Hows’ school, sweetie?” ang Mommy nya habang karga ang princess type na shih tzu nya. “OMG. Don’t bother to ask, Mom. This is the worst day of the week for me.” Si TJ habang umaakyat sa hagdan patungong 2nd floor. “Mukha nga. Kasi nakalimutan mo ankong bigyan ng kiss.” Ang Mommy nya. Bumaba ulit si TJ at ginawaran ang kanyang Mommy ng halik sa pisngi. “Now, tell me. What happened?” ang Mommy nya. “Nothing, Mom. I don’t wanna talk about it. I felt so insensitive sa mga kasama ko sa organization namin.” Si TJ. Tinitigan sya ng kanyang Mommy. “Mom, quit staring at me. Parang may nagawa akong kasalanan sa’yo ah.” si TJ. “Anak, always remember this. No matter how frustrated you are because of the situation you’re in..never let yourself say or do things that will make other people feel that they’re useless.” Ang Mommy nya. Nalungkot si TJ sa sinabi ng kanyang Mommy. Alam nyang nagka mali sya sa mga nasabi nya sa mga kasama sa organization. “Sorry, Mommy.. bawi ako sa kanila bukas.” Si TJ. Isang yakap ang ibinigay ng kanyang Mommy sa kanya. Nag paalam sya ditto upang makapag pahinga na. It was a long day for him and it will be same until the day of the event. Pagka tapos maligo at makapag palit ng damit ay nag send sya ng text message sa mga kasama sa organization.

Meeting tomorrow at 3pm. Thanks! Matapos mai send ang message ay nahiga na sya at makalipas ang ilang minuto ay nakatulog na sya dahil na rin sa pagod.




Pasado alas 10 na ng makarating si Benjo sa bahay nila. Napansin nya na bukas ang ilaw sa loob ng bahay pati na rin sa gate. Pag pasok nya ay naabutan nya ang kanyang Tyang Mameng na nanunuod ng isang Koreanovela. “Andyan ka na pala. Hindi pa ako natulog dahil inaantay kita.” Ang Tyang Mameng nya. Nag mano sya ditto at ibinababa ang dalang bag. “Akala kop o tuwing Linggo lang po akyo dadalaw dito?” tanong ni Benjo. “Ganun nga ang usapan namin. Pero tinawagan ako ng Mama mo bago sya umalis na samahan ka dito sa araw ng pag alis nya.” Paliwanag ng tyahin nya. “Ah ganun po ba. Sige po, akyat muna ako para maka ligo. Bababa po ako para kumain.” Si Benjo. Tumango ang tyahin nya at muling ibinalik ang atensyon sa pinapanood.

Pagka akyat sa kwarto ay diretso si Benjo sa banyo upang mag shower. Makalipas ang ilang minuto ay bumaba ito para kumain. Napansin nya na naka tulog na ang kanyang Tyahin at tapos na rin ang pinapanuod nito. Pinatay nya ang tv at ginising ang tyahin para palipatin sa kwarto ng kanyang Mama. Dumiretso sya sa kusina upang kumain, pagka tapos ay iniligpit ang pinag kainan nya at isa isang isinara ang mga bintana at ni lock ang kanilang gate at main door. Pag akyat sa kwarto ay agad syang nahiga ngunit kahit pagod ang katawan nya sa practice ay hindi pa rin nya nagawang makatulog agad. Di nya namalayan na unti unting dumaloy ang luha sa kanyang mga mata. Isang araw pa lamang silang magkawalay ng kanyang Mama pero pakiramdam nya ay matagal na panahon na silang makahiwalay. Bumangon sya at pinahid ang mga luha mula sa kanyang mga mata.. Bukas ay panibagong araw na wala ang kanyang Mama, pero alam nya na kakayanin nya ito. Sa lahat ng pinag daanan nilang mag-ina ay wala na atang hindi nya kayang harapin pa. Muli ay bumalik sya sa pagkaka higa at doon ay tuluyan na syang nakatulog.



“Bakit kaya nag patawag ng meeting si TJ?” si Liza. “Ewan ko, nag reply ako sa text nya pero di na sya sumagot eh.” Si Calvin. “Hayaan na natin, baka may importante lang na ipapa gawa.” Si JV Bumukas ang pinto ng meeting room at pumasok ang 2 delivery crew ng isang sosyal na resto malapit sa kanilang University. Dala ng mga ito ang 5 klaseng pagkain at 2 desserts. Nagka tinginan silang 3 at lahat ay takang taka sa nangyayari. Matapos mai ayos ng 2 crew ang mga pagkain ay doon nila napansin si TJ at Ian na nakatayo sa pintuan. “Guys, let’s thank TJ for the wonderful feast that we’re about to share.” Patawang sabi ni Ian. Kinurot naman ni TJ ang tagiliran ni Ian sa sinabi nito. “Guys, sorry sa behavior ko kahapon ah. Sana naiintindihan nyo ako. Pasensya na.” si TJ. “Wala un, TJ. We do understand.” Si Calvin. “Ay, Tama!” si JV at Liza. Nagkatawanan sila at masayang pinag saluhan ang mga dalang pagkain ni TJ. Habang kumakain ay isa-isa nilang pinag usapan ang mga gagawin at gagamitin nila sa event at doon napansin ni TJ na mas madali nilang na resolve ang mga issues. Masaya silang natapos sa meeting at ang ibang natirang pagkain ay ibinigay nila sa mga office staffs at janitor sa College of Fine Arts. Naunang umalis sila Liza, JV at Calvin para umattend sa kani kanilang klase.

“Pauwi ka na ba, TJ?” si Ian. “Yup. Dami ko pa rin kasing tatapusing assignments at reports. Medyo napag iiwanan na ako sa klase.” Si TJ. “Ganun ba, gusto ihatid kita sa inyo?” si Ian. “Naku wag na. dala ko naman ang sasakyan ko at saka out of way ung lugar naming sa condo mo.” Si TJ. “Okay, if you say so. So paano.. see you na lang bukas.” Si Ian. “Okay, sige! Ingat sa pag drive and thanks!.” Si TJ. “Sure, thanks din.” Si Ian. Pagdating sa parking lot ay naghiwalay na silang 2 at sumakay sa kani kanilang sasakyan. Masaya si TJ dahil sa wakas ay matatapos na rin sila sa planning period for their events. Marami pang araw ang gugugulin para sa event na ito, pero alam nya na kaya nila itong maisakatuparan.





ITUTUOY…