The Game of Life and Love Part 3

CHAPTER 3: ANG PAGSISIMULA


Makalipas ang 2 linggo ay dumating din ang pinaka iintay ng College of Fine Arts, ang exhibit na ilang buwan ding pinag puyatan nila TJ. Maaga pa lang ay nasa school na si TJ at Ian. Isa isa nilang binatayan ang pagsasa ayos ng mga muebles at iba pang gamit para sa exhibit. Ganun na din ang mga paintings mula sa ibang estudyante ng College of Fine Arts.

Avant Garde ang tema ng exhibit. Mula sa kasuotan ng mga member ng organization at mga officers hanggang sa ayos ng exhibit hall ng school. Lahat ng pumasyal sa exhibit ay walang ibang sinasabi kundi isa ito sa mga napaka gandang event sa history ng kanilang University. Maging ang dean at vice president ng student affairs ay manghang mangha sa kinalabasan ng event. Tuwang tuwa naman si TJ at ang buong organization sa successful ng event nila. Natapos ito banding alas 7 ng gabi, matapos masigurong maayos na naibalik ang mga ginamit sa exhibit ay isang meeting mulli ang naganap.

“First of all, I would like to thank you guys for all the effort and talent you put in for this event and for all the support that we received from you, from the planning stage up to the day of the event. We have showed to the entire University that College of Fine Arts is the college to look up to when it comes to event planning. Again, my sincere thanks to all of you.” Si TJ. Nagpalakpakan ang buong organization. Maging sila Ian, Calvin, Jv at Liza ay tuwang tuwa sa kinalabasan ng event.


Lunes, balik sa normal na buhay si TJ. School at bahay muna ang itinerary for 1 whole month. He needs to catch up sa studies nya. Ilang quizzes at lessons ang na missed nya kung di pa sa mga classmate nya ay hindi sya makaka kuha ng ibang notes sa mga past lessons nila. Habang nag lalakad si TJ mula sa library ay nasalubong nya ang isa sa mga instructor nya. “Mr. Cuevas, nice to see you here. And by the way congratulations to the success of your event. I heard it was a blast.” Dire diretsyong turan ng kanyang instructor. “Thank you, sir.” Si TJ. “And.. I need to talk to you regarding on your class standing. Meet at my office after lunch.” Ang instructor ulit. Kinabahan si TJ sa sinabi ng kanyang instiructor. Alam nya na may pagkukulang sya sa subject nito at alam din nya ang tinutukoy ng kanyang instructor tungkol sa lagay ng grades nya sa subject nito. “Yes, sir. I’ll be there.” Maikling sagot ni TJ. Tango lamang ang isinagot ng kanyang instructor at nag paalam na ito sa kanya. Halos di naka kain si TJ sa kaiisip ng tungkol sa sinabi ng kanyang instructor. Alam nyang mali sya dahil halos di n nya napasukan ang klase nito mula ng mag simula ang event nila. Hindi sa ayaw nyang umaattend ngunit dala na rin ang hectic schedule nya ay isa ito sa mga napabayaan nya. “Hindi ako pwedeng bumagsak sa subject nya, nakaka hiya kina Mommy at Daddy.” Usal nya sa sarili. Mula kasi ng tumungtong sya ng college ay hindi nya hinayaang maging mababa ang kanyang grades. Hindi sya pumapayag na 2.0 ang grade nya, ang pinaka mababa nya ay 1.50 mula 1st year hanggang sa tumungtong sya ng 2nd year nya at hinding hindi sya papayag na mawala sa dean’s list dahil lang sa isang minor subject… hindi ang P.E ang magpapa tanggal sa kanya sa dean’s list.




Natapos ang klase ni Benjo ng maaga sa inaasahan nya. Isang quiz lamaang at ibinigay ang hand outs para sa susunod nilang topic next meeting. Tamang tama para kay Benjo dahil sa ito na ang huling klase ny sa araw na yun, mahaba haba ang oras na makakapag relax sya. Dumiretso sya sa gym para doon magpa lipas ng oras. Habang nag lalakad ay nasalubong nya ang Asst. Coach ng kanilang volleyball team. Binati sya nito at sinabing samahan sya sa opisina dahil may mahalaga syang sasabihin kay Benjo. “Benjo, I found 2 players for you to train this coming summer after the summer league.” Ang assistant coach. “Talaga po! Magandang balita yan. 4 din ang mawawala sa atin after graduation this March.” Si Benjo. “Yup, pero dalawa pa lamang ang nakikita namin. Siguro ung 2 eh manggagaling sa scouting naming sa iba’t ibang high school within our area.” Ang assistant coach ulit. “Whatever it takes, sir. Basta para sa team. You’ll have my support.” Si Benjo. Tinapik sya niot sa balikat, tanda na bilib sa determinsyon at kababaang loob ni Benjo ang kanilang assistant coach. Ilang minuto pa ang inilagi ni Benjo sa office at pagakalipas ay nagpaalam na sya para mag handa sa kanilang practice. Pag baba nya ay saktong pag dating ni Mikee sa gym. Sabay silang nag prepare para sa kanilang practice habang nag kukwentuhan tungkol sa iba’t ibang bagay.


Habang naglalakad si TJ papuntang gym ay halos habulin nya ang kanyang hininga sa sobrang kaba. Madaming tumatakbo sa kanyang isipan. Paano kung ibagsak say at di bigyan ng special project or kahit anung chance to make up for his grade? Paano kung dropped na pala sya? Lahat nag ito ay gumugulo sa isipan nya at hindi nya napansin na nasa pintuan na pala sya ng office ng kanyang instructor. Kumatok sya at tuluyang binuksa ang pintuan ng opisina. “Good to see you, TJ. Please come in and have a seat.” Ang kanyang instructor. Halos hindi makahinga si TJ sa kanyang pagkaka upo. Panay ang tawag nya sa lahat ng santo para lamang mawala ang kaba nya at hindi mangyari ang mga iniisip nya. “Well, TJ. I know that you already know why you’re here, talking to me..” panimula ng instructor nya. “Yes, sir.” Naka yukong sagot ni TJ. Masinsinang kinausap si TJ ng kanytang instructor, halos di makapaniwala si TJ na ganun na ang damage ng subject na ito sa credential nya. Halos walang maintindihan si TJ sa mga sinasabi ng kanyang instructor. “Hindi maari ito… wala sa pangarap ko na magka ganito ang college credentials ko. Hindi ang subject na ito ang magpapa bagsak sa akin… gagawa ako ng paraan. Whatever it takes.” Sabi nya sa sarili. Matapos ang ilang minuto ay lumabas si TJ sa office ng kanyang instructor. Di makapaniwala na un lamang nag solusyon sa problema nya sa subject na iyo. Pero gaya nga ng sinabi nya sa sarili. “Whatever it takes”. Napa buntong hininga na lamang siya habang papunta sa susunod nyang klase at sa paglalakad nya ay nasalubong nya si Ian. “Hey, you seems so bothered ah” bati ni Ian. “Yeah, but I don’t want to talk about it right now” sagot ni TJ. Umakbay si Ian kay TJ at sa si malamang dahilan ay parang nawala ang kung anumang bigat ng loob ni TJ sa ginawa ni Ian. Sa lahat ng tao na kakilala nya ay ito lamang ang kayang magpagaan ng loob nya. Kung ibang tao ang gumawa noon ay tiyak na nasinghalan na nya. “Now, tell me… what it is this time?” si Ian. Isang buntong hininga ang pinakawalan ni TJ bago sinabi ang dilemma na pinag dadaanan nya. Matiyagang nakinig si Ian sa lahat ng sinabi ni TJ, at ng matapos nito ay si Ian ialang tanong ang ibinigay ni Ian sa kanya. “So, will you do it? Or should I ask if you can do it.” Si Ian. “I don’t know. I never thought that I will be in this situation. Not even in my wildest dream.” Si TJ. “As if I have a choice. Un lang ang option. Wala ng iba.” Kalmadong saad ni TJ. “You have to figure it out bago dumating ang araw na yun. Because it is you who will decide for that.” Si Ian. “Thanks, Ian. Buti na lang at nasalubong kita. At nasabi ko sa’yo lahat. Kung hindi malamang eh maaksidente ako sa daan nito later. Sobrang pre-occupied ang utak ko.” Si TJ. “OA ka naman. Wag ganun. Hindi ikaw ang TJ na kilala ko. This is just one of those problems ang challenges we need to face and overcome.” Si Ian. Ngumiti si TJ sa sinabi ni Ian. Tama sya, isa lamang ito. Madami pa ang nag aantay sa kanya pag dating ng mga susunod pang mga araw at taon. “Tapos na ang klase ko, Ian. I have to got home to tell my folks about my situation.” Si TJ. “Alam mo, ipag da drive na kita. Hindi ako mapapakali na ganyan ka tapos mag mamaneho ka pa.” si Ian. “Wag na. may klase ka pa di ba?” si TJ. “Yeah, but I insist. Mas gugustuhin ko pang ma late sa klase ko kesa dumalaw sa ospital pag may masamang nangyari sa’yo.” Si Ian. Di na nakatanggi si TJ sa alok ni Ian. Sabay silang nag lakad papauntang parking lot. Dala ni Ian ang mga libro at ibang gamit ni TJ. Sa mga hindi nakaka kilala sa kanila ay masasabi mong may namamagitan sa kanilang dalawa. Pero para kay TJ, Ian is a good friend. At hanggang doon lang yun. Mabait si Ian at maalalahanin. Not to mention the drop dead gorgeous body dahil na rin sa pagiging swimmer nya ng University. He stand 5’11, Moreno with kissable lips. Galing sa isang Buena familia. Lahat na ata ng hahanapin mo sa isang lalaki eh nasa kanya na. Pero para kay TJ, kaibigan lang ang turing nya dito. Si Ian ang nag drive ng sasakyan ni TJ at mag ta taxi na lamang si Ian pabalik sa school. Walang imikan silang dalawa habang nasa byahe. Iniisip ni TJ ang natatanging option nya para makabawi sa subject na maaring sumira sa college life nya. Si Ian naman ay hinayaan munang makapag isip ng mabuti si TJ. Alam nya na kaya ni TJ ang pinapagawa ng instructor nya. Ang hindi nya alam kung hanggang saan kakayanin nito.

Ilang minuto pa ay nakarating na sila sa bahay ni TJ. Matapos mai park ang kotse ni TJ ay sabay silang bumaba. Nag paalam si Ian kay TJ at saktong paalis n asana si Ian ay saka naman ang dating ng mommy nya. “Hi, Mom.” Si TJ sabay halik sa pisngi nito. “Hello, hijo. And who is this handsome devil in front me right now?” birong sabi ng mommy ni TJ. “Christian Benitez, maam.” Magalang na sagot ni Ian. “Mom, this is Ian. He’s the Vice President of our organization and my classmate.” Si TJ. “ Well, Mr. Benitez. It my pleasure to meet you.” Ang mommy ulit ni TJ. “Same here, maam.” Si Ian. “Maiwan ko muna kayo at may aayusin ako sa loob. TJ, hijo. Papasukin mo ang bisita mo at makapag snack naman sya.” Ang Mommy nya. “Naku, hindi na po, maam. Babalik din po kasi ako sa school for my last class. Hinatid ko lang si TJ dito sa bahay nyo.” Si Ian. “Ganun ba, hijo. Sige. Salamat sa paghatid sa anak ko. But promise me na babalik ka ditto ah. I’ll cook dinner for you.” Ang Mommy ni TJ. “Sige po. Salamat. I’ll go ahead na po. Nice meeting you po, Mrs. Cuevas.” Si Ian. Nag paalam si Ian kay TJ at tuluyan na itong umalis. Pagka pasok pa lang nila ng kanyang Mommy sa bahay ay hindi na sya nito tinatanan ng tanong na may halong pang aasar. “Now, tell me hijo. Who’s Ian in your life?” ang Mommy nya. “Mom.. wala. He’s just a classmate and a good friend. Nothing’s special.” Si TJ habang nag sasalin ng juice sa baso. “But as I can see… for him you are special” ang Mommy nya. “At paano nyo naman nasabi?’ si TJ. “Well, hinatid ka nya ditto. Nag taxi sya pabalik ng school.. effort yun. At the same time. I saw the sparkles in his eyes kanina na magkasama kayo.” Ang Mommy nya. Natawa na nailing na lamang si TJ sa sinabi nito. “Oh, eh bakit nangingiti ka dyan?” ang Mommy nya. “Nothing.. nakaka tawa lang kasi na naiisip at napansin nyo un. Samantalang ako eh hindi. To think that everyday kaming magka sama sa school.” Si TJ. “Baka kasi hindi mo binubuksan ang mga mata mo.” Ang Mommy nya. “Mom.. hindi na ako mai inlove muli. After Alexis.. wala na akong tiwala sa mga ganyan.” Si TJ. Hindi na lamang nag comment ang Mommy nya sa sinabi ni TJ. Nakita nya kasi kung paano gumuho ang mundo ng anak maapos itong iwan ni Alexis para sumama sa isang matandang bading sa Australia. “I understand how you feel, hijo. Pero hindi habang buhay eh magiging ganyan ka. You deserve to be happy. And sooner and later darating ang taong magpapa saya sa’yo.” Ang Mommy nya. “Well, kung totoo man yan, mahihirapan sya. Kung sinoman sya.” Si TJ.



Natapos ang araw ni Benjo sa pag eensayo para sa summer league. Habang nag aabang ng sasakyan ay may humintong sasakyan sa harapan nya. Nang ibaba nito ang salamin ng sasakayan ay doon nya nakita si Mikee. “Sakay na, Benjo. Hatid na kita sa inyo.” Si Mikee. “Talaga? Sige salamat.” Si Benjo. Sumakay si Benjo at habang nasa byahe ay panay ang kulitan nilang dalawa. Hanggang sa dumako ang usapan nila tungkol sa posibilidad na maging team captain si Benjo next year. “I’m not expecting anything, Mikee. Masaya na ako na mai panalo natin lahat ng games natin.” Si Benjo. “Eh wala namang deserving pa sa’yo sa posisyon.” Si Mikee. “Well, bahala na sila coach. Basta maglaro lang tayo ng maayos at ipanalo ang Summer League. Okay na sa akin yun.” Si Benjo. Isang ngiti lang ang isinagot ni Mikee sa sinabi ni Benjo. Halos isang oras din ang byahe nila dahil sa traffic. “Mikee, salamat ah. gagabihin ka na nyan pauwi sa inyo.” Si Benjo. “Naku, wala yun. At saka wala naman akong klase bukas. Kaya pwedeng magpa gabi.” Si Mikee. “Ganun ba, sige. Salamat ulit. Kita na lang tayo bukas sa practice.” Si Benjo. Pagkatapos magpaalam ay tuluyan ng pumasok si Benjo sa loob ng bahay nila.




ITUTULOY..